Inženjeringom parazitskih virusa, genetičari su napravili prve korake prema stvaranju biološkog interneta, koji bi mogao poboljšati kontrolisanje tjelesnih procesa kontrolisanjem prirodne komunikacijske sposobnosti stanica.
Uz pomoć M13 virusa, istraživači na Stanfordu su stvorili mehanizam za slanje genetskih poruka od stanice do stanice. Sistem koji uveliko povećava složenost i količinu podataka koji se mogu razmjeniti između stanica i koji može dovesti do veće kontrole bioloških funkcija unutar stanične zajednice.
Virus M13 služi kao paket genetskih poruka. Reproducira se unutar svog domaćina, sa DNA nitima koje inžinjeri mogu kontrolisati. Kada se uvće u ćelije novog domaćina, M13 otpušta zapakovanu DNK poruku.
Ovaj virus je u suštini samo komunikacijski kanal. On djeluje kao bežična internet konekcija koja omogućuje stanicama u tijelu da šalju i primaju poruke.
“Efektivno, uspješno smo odvojili poruku od kanala (M13 virusa). Sada možemo poslati bilo koju DNK poruku do specifičnih stanica unutar kompleksnih mikrobnih zajednica”, izjavla je Monica Ortiz, prva autorica studije i kandidatkinja za titulu doktora bioinžinjeringa.
Ortiz je čak uspjela emitirati genetske poruke između stanica odvojenih želatinastom masom, na udaljenosti većoj od sedam centimetara. “Kada posmatramo sa nivoa ćelija, ovo je vrlo velika udaljenost,” izjavila je Ortiz.
Kada je Internet izumljen u 1970im, jedva da je iko znao u šta bi se mogao pretvoriti. Isto tako, Bi-Fi bi mogao dati divlje prednosti:
U budućnosti, biološki Internet može dovesti do biosintetičkih tvornica u kojima ogromne mase mikroba surađuju kako bi stvorile goriva, farmaceutske proizvode i druge korisne hemikalije.
Uz poboljšanja, inženjeri tvrde, njihova platforma komunikacije jednog dana bi mogla dovesti do složenijeg trodimenzionalnog programiranja staničnih sistema, uključujući i regeneraciju tkiva ili organa.
Moglo bi vam se svidjeti i...
Preporučujemo:
Tagovano kao: bi fi, bioinžinjering, biološki internet, sci-tech